Andrzej zit vol vragen over Nederlandse taal

11-2-2020

Andrzej Hnatiuk
"Vrijwilligers zijn goede mensen," zegt Andrzej Hnatiuk (26) die in Oekraïne is geboren maar in Polen is opgegroeid. Hij spreekt de woorden zorgvuldig en in duidelijk Nederlands uit. Dat hij de taal al enigszins machtig is, dankt hij aan vrijwilligers. Zij geven hem les in bijvoorbeeld het Taalhuis in de Centrale Bibliotheek op het Spui, bij Mondriaan en in de bibliotheek in de Schilderswijk.
"Op dinsdag en woensdag leer ik de taal," vertelt de 26-jarige Andrzej die op het distributiecentrum van Hoogvliet werkt in Alphen aan de Rijn. "Ze weten daar allemaal dat zij mij die twee dagen niet kunnen bellen. Ik ben dan bezig met de Nederlandse lessen."

Hnatiuk kwam anderhalf jaar geleden via een uitzendbureau naar ons land. Er zijn genoeg redenen voor hem om hier zijn heil te zoeken: "Er is in Nederland een andere mentaliteit, je wordt beter betaald en er zijn hier veel meer mogelijkheden. Mijn ouders werken heel hard in Polen, maar ze worden niet goed betaald." Zijn grote wens is om programmeur te worden. "Als ik de taal goed beheers, ga ik een baan zoeken bij een ICT-bedrijf. Ik hoop dat het dit jaar kan."

Motivatie
Mensen om hem heen weten hoe gemotiveerd hij is. Andrzej heeft altijd een schrift bij zich waarin hij vragen heeft opgeschreven. "Als ik een woord of een zin niet begrijp, vraag ik het aan de vrijwilligers. Ik vraag ook of ik een woord goed uitspreek." Via Intertaal is hij op internet eveneens bezig met het Nederlands.

Hij vertrok met zijn ouders op zijn elfde uit Oekraïne om naar het Poolse Przemyšl te verhuizen. "Dat ligt dichtbij de Oekraïense grens, het is een klein stadje met zestigduizend inwoners." Andrzej studeerde in Oekraïne medicijnen. "Maar voor mij was dat te moeilijk. De ICT vind ik interessanter." Lachend: "En een beetje makkelijker." Over Den Haag zegt hij. "Het is een prettige stad. Ik heb een kamer in het Zeeheldenkwartier. Daar woon ik met twee Nederlanders en met mensen uit China, India en Duitsland. Ik wandel veel in de stad. De architectuur is hier mooi." Wat hij ook mooi vindt, zijn de mini-bibliotheken. "Je kunt boeken geven en krijgen. In mijn buurt zijn er veel, maar ze zijn ook op andere plekken in Den Haag."

Droomland
Sinds zijn vertrek is Andrzej Hnatiuk niet meer thuis geweest. Het contact met zijn ouders onderhoudt hij via WhatsApp. "Ze willen dat ik terugkom, maar dat wil ik niet. Als kind droomde ik van een land; Nederland komt heel dicht bij mijn droomland. Er is hier veel vrijheid en het verschil tussen arm en rijk is veel kleiner dan in mijn land." Hij prijst nogmaals de vrijwilligers. "Er zijn zoveel mensen die als vrijwilliger werken, ook op plekken waar je goedkoop kunt eten en slapen. En in Den Haag is een soepbus voor daklozen. Dat is heel goed." Zelf is hij trouwens als vrijwilliger actief in de tuin van het Hof van Wouw aan de Lange Beestenmarkt. "Dat doe ik twee tot drie keer in de maand."

Hoogvliet distributiekantoor
Op het distributiekantoor in Alphen aan de Rijn werken meerdere nationaliteiten, vertelt Andrzej. "Maar meer dan de helft van de medewerkers is van Poolse afkomt. Er zijn ook mensen bij uit Suriname en Curaçao. Ik ga er met een bus van het uitzendbureau naartoe." Dat hij zo ijverig met taal bezig is, wordt op zijn werk gewaardeerd. "Mijn teamleider is blij dat ik Nederlands wil leren. Hij spreekt met mij Nederlands."